کمی هوای پاییزی . . .






















Blog | Profile | Archive | Email | Design by | Name Of Posts


ناجي تنهايي من

از او كه رفته نبايد رنجشي به دل گرفت، آنكه دوستش داريم همه گونه حقي بر ما دارد؛ حتي حق آنكه ديگر دوستمان نداشته باشد. بلكه بايد تنها از خود رنجيد كه چرا بايد آنقدر شايسته ي محبت نباشم كه دوست مرا ترك كند، و اين خود دردي كشنده است....

گاهی اوقات ...

همه چیز دست به دستِ هم میدن، تا تورو غرق دررویاها وخاطراتت کنن ...

دوخط شعر ...

کمی هوای پاییزی ...

یک وجب پیاده رو...

آهنگی ک همسایه خونه بغلی گوش میده ...

دو کلمه حرف ...

بویِ یه عطرِ خاص ...

همه و همه کافیه واسه اینکه ...

تو چند ساعت وسطِ اتاق دراز بکشی و خیره بشی به سقف ...

وصدای باروون بشه آرامش دهنده ترین آهنگِ اون روزت !! . . .

 



+نوشته شده در جمعه 7 مهر 1391برچسب:,ساعت8:45 PMتوسط ناجي تنها | |